Dziękuję ci za piękne, jasne dni.
Dziękuję za mgły i deszcze.
Za ogień na kominku.
Za wieczory spędzone z rodziną.
Dziękuję za – SPOKÓJ… CISZĘ… PRZESTRZEŃ…
tego jedynego wspaniałego poranka ze śniegiem skrzypiącym pod nogami i przejrzyście błękitnym niebem nad głową!
Do zobaczenia za rok!
Z okazji Światowego Dnia Kota (obchodzonego we Włoszech i w Polsce 17 lutego) życzymy wszystkim naszym Kiciom i Mruczkom zawsze pełnych miseczek, przytulnych kącików do spania i wielu powodów do mruczenia!
Kotek potknął się i przewrócił na dywan. Chociaż był otumaniony i obolały po narkozie, za nic nie chciał się położyć i odpocząć. Próbował nawet uciekać na schody i wskakiwać na krzesła, co w tej chwili było zupełnie zabronione.
Jedynie wtedy się odprężał i z miejsca zasypiał, kiedy brałam go na ręce, przytulałam mocno i kołysałam się z nim delikatnie, tak jak robiłam to często kiedyś z moją córeczką, kiedy była niespokojna albo chora. Czytaj dalej
Zima przyszła w tym roku na południe Polski bardzo późno.
Przyszła jednak przepięknie!
Najpierw podarowała nam błyszczące lodowe klejnoty w liściach ostrokrzewu.
Później zamieniła suche chwasty nad rzeką w misterne kwiaty zdobione szronem.
Na koniec przyszła w całej swojej wspaniałości przykrywając wszystko pięknym, nieskalanym, białym puchem. Zamieniając świat w cichą, pełną magii krainę z baśni.
